..jakiej pragną elity brukselskich polityków i brukselskich biurokratów. Wyniki irlandzkiego referendum pogrzebały te pragnienia. Okazało się, że wolność i rozum odniosły zwycięstwo nad europejską biurokracją, powiedział Vaclav Klaus – prezydent Czech i trudno byłoby nie przyznać mu racji...

...kiedy tak zwana konstytucja Unii Europejskiej poległa w referendach we Francji i Holandii od razu na „salonach” unijnych pojawiły się naciski, aby Traktat Europejski, który miał „zastąpić” upadłą „konstytucję” przyjmowały parlamenty, unikając w ten sposób zderzenia z suwerenem, czyli narodem, czego skutki mogłyby być różne. Większość rządów państw – członków Unii Europejskiej przyjęła to rozwiązanie, w tym także rząd polski. I wszystko zapowiadało się pięknie, aż Irlandczycy upomnieli się o prawo odwołania się do całego społeczeństwa. A społeczeństwo powiedziało NIE!...

...błędem byłoby podejrzewać Irlandczyków, że są przeciwnikami integracji europejskiej w ramach Unii. Jeżeli więc powiedzieli NIE, to z zupełnie innych powodów. Po pierwsze – jak sami mówili w licznych wypowiedziach, nie zostali w wystarczający sposób poinformowani o treści Traktatu i nie widzieli za czym mają glosować na TAK. Po drugie – dostrzegli, że unia zmierza w kierunku, który im nie odpowiada, a poddany referendum Traktat całą w istocie rzeczy władzę ma przenieść do Brukseli, gdzie ma pojawić się unijny prezydent, gdzie ma być konstruowana unijna polityka zagraniczna, a w niedalekiej przyszłości mają pojawić się i unijne siły wojskowe, co stwarza niebezpieczeństwo konstruowania się jakiegoś super państwa. Po drugie sam zapis Traktatu – kilkaset stron niezwykle skomplikowanego tekstu, na dobrą sprawę okazał się całkowicie nieznany obywatelom. Nie jest wykluczone, że i wielu polityków w poszczególnych krajach nie przestudiowało tego dokumentu, a parlamentarzyści nie przestudiowali go na pewno. „Nie będziemy głosować na TAK w „ciemno” – mówili Irlandczycy. Mieli całkowitą rację. Nie należy bowiem podpisywać weksla, jak nie wiadomo na jaką kwotę opiewa...

...krzyk się podniósł wielki. „Nie może być tak, żeby 500 tysięcy ludzi, którzy nie chcą Traktatu, decydowało o 500 milionach tych, którzy Traktatu chcą” – grzmiał jeden z polskich parlamentarzystów. A skąd pan poseł N. jest poinformowany, że te 500 milionów Europejczyków Traktatu w jego obecnym wydaniu i w obecnej treści chce? Za nich bowiem zadecydowały parlamenty, czyli pro unijne wąskie elity, a nie oni sami – suweren...

...Unia Europejska stanęła na rozdrożu i nadszedł – dzięki Bogu - czas, aby jej przywódcy poważnie zastanowili się nad tym, co dalej. Jest prawdą oczywistą, że społeczeństwa 27 państw należących do Unii Europejskiej akceptują dokonaną integrację, która już przyniosła ewidentne korzyści gospodarcze i cywilizacyjne. Wolna wymiana handlowa, zniesione granice, wolny przepływ ludzi, zunifikowane w poważnej części prawo, rozwijająca się współpraca naukowa i kulturalna – to wszystko jest akceptowane. Ale unijna biurokracja chce więcej: sięga po resztki suwerenności poszczególnych państw, pragnie budować mega państwo z własnym prezydentem na czele. A tego jest już za dużo i grozi to tym, przed czym ostrzegał wielki papież – wizjoner, Jan Paweł II, kiedy zwracał uwagę politykom Europejskim na niebezpieczeństwo możliwości przeradzania się zbiurokratyzowanej demokracji w system nowego totalitaryzmu, nadrzędnej władzy nad wszystkimi i wszystkim, a więc zamachu na wolność jednostki ludzkiej...

...dzisiaj, po irlandzkim referendum sytuacja jest taka, że jeśli Unia Europejska ma przetrwać – a chyba wszystkim na tym zależy, Irlandczykom także – politycy unijni, przywódcy poszczególnych 27 państwa, muszą wypracować nową wizję tej organizacji państw i narodów. Wizję, która miałaby pogodzić interesy ogółu Europejczyków z interesami jednostek, interesy państw członkowskich z interesami całości, politykę światową całości z polityką regionalna poszczególnych podmiotów państwowych, gospodarkę i postęp cywilizacyjny wszystkich z gospodarką i postępem poszczególnych członków Unii, poszanowanie ogólnoeuropejskiej kultury z poszanowaniem 27 kultur wchodzących w skład tego wielkiego projektu intergracyjnego...

...a do tego nie jest potrzebny ani „centralny” prezydent, ani „centralny” minister spraw zagranicznych, ani „centralna armia”, ani „centralna” konstytucja przemycana w formie Traktatu. A sam Traktat nie musi być „cegłą” grubszą od biblii. Nowy, mądry, dobry Traktat Unii Europejskiej mógłby z powodzeniem zmieścić się na 10 stronach formatu A-4 i stać się podręcznikiem każdego obywatela Unii Europejskiej, także podręcznikiem szkolnym, prawdziwą Konstytucją nowej Europy, akceptowaną świadomie i powszechnie, przez wszystkich. Irlandczycy też powiedzieliby wtedy TAK....

Komentator